Το ερώτημα αυτό το βράδυ έχει να κάνει, για αρχή, με το πώς διατηρεί κανείς τη στάση, και την εκδήλωση της στάσης, της χαράς, και του επαίνου και της ευχαριστίας, ειλικρινά και εγκάρδια, όταν ο ίδιος υφίσταται επιθέσεις πόνου και περιορισμού, ναυτίας, δυσφορίας, γενικά κακά νέα; Στη συνέχεια θα ακολουθήσουμε με άλλα ερωτήματα, σχετικά με, ίσως, αν ήταν ο Χριστός ο μόνος Υιός του Θεού, τι σημαίνει να είσαι Υιός του Θεού;

(Η Κάρλα διοχετεύει)

Είμαι ο «Q’uo», και είμαι με αυτήν την ομάδα, ευχαριστώντας τον καθένα στον κύκλο που ζήτησε το είδος των πληροφοριών πάνω στις οποίες μπορούμε να προσφέρουμε μια γνώμη, γιατί είναι μια εξαιρετική υπηρεσία για εμάς το να διδάσκουμε, καθώς ο διδάσκοντας/μαθητής μαθαίνει πάντα περισσότερα από ό,τι ο μαθητής.

Ρωτάτε απόψε το βράδυ πρώτα για το ευερέθιστο θέμα της εξισορρόπησής της διάθεσης κατά την διάρκεια δύσκολων συνθηκών. Έχουμε επίγνωση ότι η ερώτηση είναι αυτού του οργάνου, καθώς αυτό το όργανο πηγαίνει σε δύο νοσοκομεία και επιθυμεί με όλη του την καρδιά να δημιουργήσει μέσα σε αυτές τις εμπειρίες ένα ποίημα επαίνου και ευχαριστίας για τον Δημιουργό, και όχι την διαμαρτυρία του παραπόνου και της γκρίνιας.

Πρώτον, υπενθυμίζουμε σε όλους ότι βρίσκονται στην τρίτη πυκνότητα. Το ποσό της θέλησης που χρειάζεται για να εξισορροπηθεί ο πόνος με το μέτρημα των ευλογιών είναι τεράστιο, και αν δεν είναι ισορροπημένο, αλλά απλώς καταπιεσμένο, κάνει πολύ περισσότερο κακό παρά καλό. Είναι καλό το να «αερίζεται» κάθε αρνητικό συναίσθημα όσο είναι μικρό, για να μην κλιμακωθεί σε μια κρίση στο πνευματικό μονοπάτι ενός προσκυνητή. Εισπνεύστε. Εκπνεύστε. Αυτή είναι η πρώτη ευλογία. Είστε ζωντανοί. Βρίσκεστε σε αυτή την ψευδαίσθηση, και μαθαίνετε. Κερδίσατε αυτή τη θέση, αυτήν την ενσάρκωση. Προσεκτικά επιλέξατε αυτό που θα έρθει σε εσάς. Προσεκτικά υπολογίσατε τα όριά σας και μετακινήσατε καταλύτη στις άκρες αυτών των ορίων, γιατί θέλετε να μάθετε μια για πάντα το μάθημα της άνευ όρων αυτοσυγχώρεσης που ανοίγει την πόρτα στην συμπονετική αγάπη. Ως εκ τούτου, το πρώτο πράγμα που πρέπει να προτείνουμε είναι το να κατοικείτε όποτε είναι δυνατόν στην παν-συμπονετική αγάπη και στην άμεση παρουσία του ενός άπειρου Δημιουργού.

Αντιλαμβανόμαστε ότι είναι δύσκολο για το μυαλό να λειτουργεί καλά όταν το φυσικό όχημα απαιτεί μεγάλη ποσότητα ενέργειας για τον έλεγχο του πόνου. Όμως τα λόγια για να δώσεις έπαινο και ευχαριστίες είναι απλά. Απλώς ευχαριστήστε τον Δημιουργό για τη δημιουργία σας, για την ασφάλεια στην οποία έχετε ζήσει μέχρι σήμερα, βιώνοντας και μαθαίνοντας, για τις ευκαιρίες της στιγμής και για τις στιγμές που θα έρθουν. Έχετε δημιουργηθεί, και διατηρήστε, και όλα όσα σας δίνονται σας δίνονται από τον Ανώτερο σας Εαυτό, με σίγουρη γνώση ότι με αυτό το οποίο αυτό το όργανο θα αποκαλούσε χάρη, αυτό που εμείς θα ονομάζαμε την αρχή της άνευ όρων αγάπης, μπορεί να γίνει να είναι το φυσικό και ουσιαστικό ον του καθενός, ανεξάρτητα από την κατάσταση.

Εσείς, ως ανθρώπινο είδος, πρέπει να αντιμετωπίσετε το γεγονός ότι είστε θνητοί και δοσμένοι στην αδυναμία της σάρκας. Λίγοι είναι αυτοί που δεν έχουν τις ταλαιπωρίες, τους πόνους και τους εκνευρισμούς. Το βασικό μυστικό της προστασίας του εαυτού από την αυτοδικία του εαυτού είναι η πρακτική της αυτοσυγχώρεσης, γιατί ο Χριστός, η συνείδηση του Χριστού, ο Ανώτερος Εαυτός, όπως κι αν θέλετε να ονομάσετε αυτή την αρχή της άνευ όρων αγάπης, σας περιμένει να ζητήσετε βοήθεια. Είθε η καρδιά σας να είναι απαλή σαν τη γη την άνοιξη, ώστε να μπορεί να είναι επιδεκτική στο όργωμα, και ώστε σπόροι αγάπης να φυτεύονται στις στάχτες του πόνου, και να γονιμοποιούνται με διαλογισμό και φροντίδα για να τα καταφέρουν καλύτερα με σταθερό τρόπο.

Όταν θέλετε να μετρήσετε τις ευλογίες σας, και δεν είστε σε θέση να σκεφτείτε καθαρά, εξακολουθείτε να είστε σε θέση να μετράτε τις ευλογίες προσωπικοτήτων που βρίσκονται κοντά σας. Μπορείτε να δώσετε ευχαριστίες που ο Δημιουργός σας αγαπά προσωπικά, που είστε τόσο σημαντικοί για το μυστήριο όσο το μυστήριο είναι για την ίδια την μυστηριώδη ύπαρξή σας. Όχι για την ποικιλομορφία σας, όχι για την ελεύθερη βούλησή σας, αλλά για αυτό από εσάς που είναι μέσα στον Δημιουργό, και για αυτό από τον Δημιουργού που είναι μέσα σε εσάς. Η καλοσύνη προς τον εαυτό είναι χρήσιμη.

Διαπιστώνουμε επίσης ότι για κάποιους η χρήση της αναπνοής είναι πολύ χρήσιμη, γιατί όταν κάποιος χρησιμοποιεί την αναπνοή του χρησιμοποιεί τη ζωτική του ενέργεια. Έτσι, συνιστάται η ανάγνωση στον εαυτό υλικού που έχει σχεδιαστεί για να αυξήσει την επίγνωση του ατόμου για την ευχαριστία. Ακόμη και η επαναλαμβανόμενη ανάγνωση από λόγια που εμπνέουν είναι βοηθητική, γιατί μερικές φορές αυτοί του ανθρώπινου είδους αντιστέκονται στο να αισθάνονται καλύτερα με τον εαυτό τους, στο να αποδέχονται τους περιορισμούς τους, και στο να συνεχίζουν να προσφέρουν τον έπαινο και την ευχαριστία που δικαιωματικά είναι του ενός άπειρου Δημιουργού, ο Οποίος πρόσφερε στον καθένα από εσάς και στον καθένα από εμάς μια υπέροχη ευκαιρία, την ευκαιρία να αναπτυσσόμαστε, να είμαστε, να αντιλαμβανόμαστε και να δρούμε. Έχετε πάντα έλεγχο σε κάποιο βαθμό πάνω στη συμπεριφορά την οποία πρέπει να εκφράσετε.

Αυτό το όργανο μάς λέει ότι πρέπει να είμαστε σύντομοι, καθώς υπάρχουν περισσότερες από μία ερωτήσεις. Πιστεύουμε ότι ένα όργανο, όπως αυτό εδώ το οποίο πονάει, μπορεί, με την βοήθειά της φαρμακευτικής αγωγής που προκαλεί απλό ύπνο, να γλιστρήσει σε ευχαριστία για όλες εκείνες τις ψυχές που νοιάζονται για την οντότητα, για την αγάπη του Δημιουργού για την οντότητα, για το δώρο της πίστης να υποφέρεις αυτό που δεν μπορεί να υποφερθεί, και να αντέχεις το ανυπόφορο.

Πιστώνουμε σε κάθε προσκυνητή την επιμονή. Η επιμονή, περισσότερο από οποιοδήποτε γνώρισμα, αν και στερείται κάπως στην αίσθηση του χιούμορ, είναι το κλειδί για την πνευματική ανάπτυξη. Δεν μπορείτε να μαζέψετε αντικείμενα από το πνευματικό ράφι και να τα κοιτάξετε, και να τα δοκιμάσετε, και να τα βάλετε πίσω, εκτός εάν έχετε μάθει από αυτά, και εφαρμόσατε αυτά τα μαθήματα μέσα στη ζωή. Ως εκ τούτου, προτείνουμε την πολύ απλή έκφραση ευχαριστιών, ευχαριστιών για τη δημιουργία, για τη διατήρηση, και για όλους εκείνους τους ανθρώπους και τα πράγματα που είναι ευλογίες για εσάς. Σε κάθε περίσταση υπάρχουν πολλές ευλογίες, μεταξύ των οποίων το λιγότερο είναι το γεγονός ότι πολλά περιβάλλοντα τα οποία μια οντότητα δεν γνωρίζει ότι αγγίζει, κινείται στην προσευχή καθώς νοιάζεται και μοιράζεται αυτή τη φροντίδα με το μεταφυσικό όργανο της άνευ όρων αγάπης, και το αίτημα να γίνει αντιληπτή η βούληση του Ενός Δημιουργού, και να δοθεί στην οντότητα η δύναμη να ενεργήσει σύμφωνα με αυτό που γίνεται αντιληπτό.

Πρέπει να δείτε τους εαυτούς σας ως ήρωες. Είστε μυθικοί χαρακτήρες. Δεν είστε τετριμμένοι. Αυτή είναι η ψευδαίσθηση. Ο πόνος που νιώθετε βρίσκεται μέσα στην ψευδαίσθηση. Πολύ χειρότερο είναι να νιώθεις τον πνευματικό πόνο της απόρριψης, της χαμηλής αυτοεκτίμησης, της απογοήτευσης και του θυμού. Αυτά τα πράγματα δεν μπορούν να αποφευχθούν, γιατί είστε του ανθρώπινου είδους, αλλά στην ελεγχόμενη κατάσταση ανάρρωσης από σοβαρή ασθένεια, είναι καλό να προσπαθείτε να προσεύχεστε αδιάκοπα, δίνοντας ευχαριστίες για όλα όσα μπορείτε να σκεφτείτε—για όσους σας αγαπούν, για τον Δημιουργό που σας θρέφει, για την ικανότητα εκείνων των θεραπευτών που εργάζονται μαζί σας. Η επανάληψη είναι ένα καλό και χρήσιμο εργαλείο για την εκμάθηση μιας συνήθειας, και μια θετική στάση αυτό είναι—είναι μια συνήθεια. Μπορείτε να παραπονιέστε, ή μπορείτε να μετράτε τις ευλογίες σας. Είναι δύσκολο να κάνετε και τα δύο ταυτόχρονα.

Για να αυξήσετε την ενέργεια που είναι διαθέσιμη για έπαινο και ευχαριστίες—δηλαδή για να αυξήσετε τη ζωτική ενέργεια—συνιστάται η χρήση της αναπνοής, είτε μέσω της ψαλμωδίας, του τραγουδιού, της εκφωνημένης προσευχής, ή της ανάγνωσης από έργα έμπνευσης. Και πάλι, η επανάληψη δεν είναι κακό πράγμα. Εάν κάτι είναι σημαντικό για εσάς καθώς διαβάζετε, απολαύστε το, και ευλογήστε το με την αναγνώριση της προσωπικής του αλήθειας για εσάς.

Μας ειπώθηκε ότι πρέπει να σταματήσουμε σε αυτό το σημείο, ώστε να απαντήσουμε σε άλλες ερωτήσεις που μπορεί να έχετε. Και έτσι ανοίγουμε αυτή τη συνάντηση σε ερωτήσεις.

Τι σημαίνει το να είσαι Υιός του Θεού, και πώς το εκδηλώνουμε αυτό; Είναι δυνατόν να γίνει στις ζωές μας; Ήταν ο Ιησούς ο μοναδικός Υιός του Θεού;

Είμαι ο «Q’uo». Το φαινόμενο που σας είναι γνωστό ως Ιησούς είναι μια αρχή του Λόγου, ή της Αγάπης, που έχει κινηθεί μέσα από τις πυκνότητες όπως κάθε άλλη οντότητα, αλλά δημιουργήθηκε ελαφρώς διαφορετικά από όσους από εσάς κολυμπούν κάτω από τη θάλασσα της ψευδαίσθησης. Αυτή η οντότητα ήθελε επίσης να ζήσει μια ζωή που ήταν ένα ποίημα για τον Δημιουργό, και ξανά, και ξανά, από πλανήτη σε πλανήτη, αυτή η οντότητα ενσαρκώνεται με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της μερικής ανάμνησης. Με άλλα λόγια, αυτή η οντότητα περιέχει περισσότερο τον Λόγο, ή την Αγάπη, παρά την ελεύθερη βούληση, ενώ ο καθένας από εσάς περιέχει τον δεσμό της Αγάπης και της ελεύθερης βούλησης, ενάντια στα οποία πρέπει να προκαλέσετε τον εαυτό σας να βρει μια ενότητα ύπαρξης.

Αυτή η οντότητα ήταν ένας καλός δάσκαλος του μηνύματος του Νόμου του Ενός. Ξανά και ξανά το μήνυμα παρεξηγείται. Ξανά και ξανά ο Δημιουργός στέλνει εκείνο το ιδιαίτερο κομμάτι του Εαυτού του το οποίο διατηρεί τη συνείδηση της άνευ όρων αγάπης αντί να την εξαφανίζει κάτω από το πέπλο. Αυτή η οντότητα έχει βοηθήσει πολλούς, πολλούς πολιτισμούς.

Καθένας από εσάς είναι εξίσου γιος ή κόρη, κληρονόμος, Χριστός, του Θεού, αλλά ο καθένας σας είναι βαθιά μπλεγμένος σε έναν αρνητικά προσανατολισμένο τετριμμένο κόσμο. Δεν έχετε την ικανότητα που είχε αυτή η ιδιαίτερη οντότητα να αντιληφθεί και να κάνει το θέλημα του Δημιουργού με χαρά, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις, ανεξάρτητα από το κόστος. Ωστόσο, ο καθένας από εσάς είναι αδελφός ή αδελφή με την αρχή του Χριστού. Η αρχή του Χριστού κατοικεί μέσα στον καθένα σας. Είστε ο Χριστός. Αλλά είστε χωρισμένοι από τη γνώση αυτού του μέρους του εαυτού σας, ώστε να αισθάνεστε άδικοι, ένοχοι, θυμωμένοι, απογοητευμένοι και δυσαρμονικοί, και έτσι προσφέρετε στους εαυτούς σας τον καταλύτη που απαιτείται για ανάπτυξη και πόλωση μέσα στις επιλογές που κάνετε για να υπηρετήσετε άλλους ή για να υπηρετήσετε τον εαυτό.

Θα μπορέσετε να γίνετε μια μέρα ένας Χριστός; Υπάρχει μόνο ένας Χριστός που είναι μέρος του Δημιουργού ή του Λόγου στον οποίο έχει δοθεί η απαλλαγή να μην ξεχνά μέσα στην τρίτη πυκνότητα. Αυτό δεν σημαίνει ότι είστε κατώτεροι. Σημαίνει ότι παλεύετε ενάντια σε πιο δύσκολες συνθήκες, γιατί αγωνίζεστε σε μια ζωή γεμάτη από πίστη αντί από γνώση. Για αυτόν που ήταν γνωστός ως Ιησούς, υπήρχε ελάχιστο μυστήριο στον Δημιουργό, στον εαυτό του, και στην ανθρωπότητα. Για την υπόλοιπη δημιουργία παραμένουν σοβαρά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν, μια αλήθεια η οποία πρέπει να αναζητηθεί, αν και η αλήθεια δεν θα εμφανιστεί μέσα σε αυτή την πυκνότητα. Υπάρχει η ενστικτώδης πείνα να πλησιάσουμε όλο και πιο κοντά σε αυτήν την αρχή της συνείδησης η οποία είναι ελεύθερα δοσμένη, άνευ όρων δοσμένη, αγάπη. Εργάζεστε ενάντια σε ένα τεράστιο μειονέκτημα. Μην αποθαρρύνεστε. Σύμφωνα με τα λόγια αυτής της συγκεκριμένης οντότητας, όταν γίνονται λάθη, αυτά δεν καταμετρώνται. Είναι απλώς μια ευκαιρία να ευθυγραμμιστεί εκ νέου το μοτίβο της ζωής, έτσι ώστε το μάθημα να μπορέσει και πάλι να έρθει ενώπιον της οντότητας.

Δεν υπάρχει κρίση εκτός από την κρίση του εαυτού από τον εαυτό. Συνεπώς, προτείνουμε ο καθένας να αφιερώνει χρόνο συγχωρώντας τον εαυτό του και προσευχόμενος για εκείνους που φαινομενικά δεν σας βοηθούν, γιατί έτσι θα έκανε η συνείδηση του Χριστού. Έτσι είναι και το ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ της αγάπης. Ο καθένας από εσάς έχει ένα ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ βαθιά θαμμένο στους πόρους και στα περιεχόμενα του βαθύ νου. Επικαλύπτεται με στρώμα μετά από στρώμα μεροληψίας, εμπειρίας και αντίδρασης. Όπως πάντα, συνιστούμε τον πιστό καθημερινό διαλογισμό, ή κάποια μορφή προσευχής, ώστε κάποιος να μπορέσει να περάσει χρόνο έχοντας την επίγνωση ότι βρίσκεται σε άγιο έδαφος. Δεν υπάρχει έδαφος που να μην είναι άγιο. Αλλά όταν κάποιος προχωρά πολύ γρήγορα μέσα από την καθημερινή ρουτίνα της ημέρας, είναι επιρρεπής να ξεχάσει τη σχέση του με το Άπειρο Ένα. Αποκαλέστε τους εαυτούς σας άσωτους γιους ή κόρες, γιατί σπαταλήσατε την κληρονομιά σας. Ως πλανήτης, έχει γίνει ζημιά που κρέμεται από το κεφάλι του καθενός. Είθε ο καθένας να έχει επίγνωση του καθενός και να προσεύχεται να βελτιωθεί η κατάσταση και, αν είναι δυνατόν, είθε κάθε οντότητα να προσφερθεί εθελοντικά για να βελτιώσει τα πράγματα για όσους δεν έχουν τίποτα.

Ναι, φίλοι μου, υπάρχει μόνο ένας Χριστός, αλλά είναι μια συνείδηση, μια αρχή, που μπορεί να ενσαρκωθεί, και να ενσαρκωθεί ξανά, και να ενσαρκωθεί ξανά. Όταν ενσαρκώνεται, η μόνη διαφορά του είναι ότι δεν ξεχνά αυτό που ξεχνούν όλοι όσοι βρίσκονται στη σφαίρα σας: τη δόξα, το θαύμα, την ομορφιά, την ειρήνη, το γέλιο, την αγάπη και το φως του ενός άπειρου Δημιουργού. Δεν είναι αδύνατο για εσάς να κινηθείτε κατά μήκος του μονοπατιού που σας έχει δείξει η συνείδηση του Χριστού, γιατί κι εσείς είστε οι γιοι και οι κόρες του Άπειρου Ενός. Και καθώς διαλογίζεστε και σιγά-σιγά γίνεστε όλο και πιο οικείοι με τον βαθύτερο εαυτό ο οποίος είναι άξιος, απεριόριστος και αιώνιος, μπορεί να βρείτε τον εαυτό σας ταπεινά ευχαριστημένο που είστε σε θέση να είστε υπηρέτες της αρχής της Αγάπης.

Μπορούμε να ρωτήσουμε αν υπάρχει άλλο ερώτημα αυτή τη στιγμή;

Ποιος είσαι ως «Q’uo» όσο μας μιλάς;

Είμαι ο «Q’uo». Είμαι δύο συμπλέγματα κοινωνικής μνήμης, αυτό που γνωρίζετε ως Ρα, και αυτό που γνωρίζετε ως Λατούιι. Έχουμε συνδυαστεί επειδή αυτό το όργανο ζητά συνεχώς για την υψηλότερη και καλύτερη επαφή που μπορεί να φέρει εις πέρας σταθερά. Οι ενέργειες αυτού που είναι γνωστό ως Ρα, το οποίο είναι ένα σύμπλεγμα κοινωνικής μνήμης έκτης πυκνότητας, είναι μια ενεργειακή ζώνη αρκετά στενή ώστε να απαιτεί το κλείδωμα, και επομένως την ασυνείδητη κατάσταση, του νου του καναλιού. Οι οντότητες του Ρα τρόμαξαν όταν είδαν το τίμημα που επωμίσθηκε αυτό το όργανο για να φέρει εις πέρας αυτό που διοχέτευσε. Δεν ήταν αναμενόμενο ότι θα υπήρχε τόσο μεγάλο ενδιαφέρον από την πιστή αντιπαλότητα όπως την αποκαλεί αυτό το όργανο.

Όταν οι ενέργειές μας κατεβαίνουν σε αυτές του Λατούιι, μια ενέργεια με την οποία αισθάνεται πιο άνετα αυτό το όργανο, είμαστε σε θέση να προσφέρουμε έννοιες που είναι σε κάποιο βαθμό πιο ακριβείς, και ας πούμε, ίσως πιο ενδιαφέρουσες για τον προχωρημένο μαθητή της μεταφυσικής, παρά αυτό που ονομάζεται Λατούιι θα ήταν ικανό από μόνο του, γιατί το Λατούιι είναι της πέμπτης πυκνότητας, η πυκνότητα της σοφίας, και όπως μπορείτε να αισθανθείτε, οι δονήσεις μας είναι οι δονήσεις όχι μόνο της άνευ όρων σοφίας, αλλά και της συμπόνιας επίσης.

Έτσι, είμαστε συγχώνευση, και όπως αυτό το όργανο έχει συχνά υποψιαστεί, το όνομά μας είναι ένα λογοπαίγνιο, μια παρονομασία. Όχι ένα αστείο, αλλά απλώς μια ταύτιση που ήταν ξεκάθαρη. Είμαστε το ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ, και εσείς επίσης είστε το ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ, και ό,τι υπάρχει στη δημιουργία είναι το ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ. Επιλέξαμε μια γλώσσα που γνώριζε αυτό το όργανο και χρησιμοποιήσαμε τη λέξη που σημαίνει «ποιος» ή «ποιο». Σχεδιάστηκε για να κάνει το όργανο να συλλογιστεί αυτό ακριβώς το σημείο, και είμαστε ενθουσιασμένοι (με τα) αποτελέσματα μέχρι στιγμής, γιατί εμείς οι Λατούιι μπορέσαμε, με τη βοήθεια των δασκάλων μας, εκείνων του Ρα, να προσφέρουμε πληροφορίες με τρόπο που να είναι πιο ξεκάθαρος και πιο συμπονετικός, ίσως, από ό,τι εμείς οι Λατούιι θα μπορούσαμε να επιτύχουμε μέσα από το δικό μας σύμπλεγμα κοινωνικής μνήμης. Διαπιστώνουμε ότι οι αισθήσεις του χιούμορ μας δεν είναι καθόλου ίδιες, και έτσι έχουμε προσπαθήσει να εγκαταλείψουμε την αίσθηση του χιούμορ μας, ώστε η ανώτερη αίσθηση του χιούμορ ή σοφία που ενημερώνεται από τη συμπόνια να μπορεί να κάνει τη λεπτή δουλειά της σε αυτούς τους διαλογισμούς.

Μπορούμε να σου απαντήσουμε περαιτέρω, αδερφέ μου;

Όχι αυτή τη στιγμή. Ευχαριστώ.

Εμείς σε ευχαριστούμε, αδελφέ μου. Υπάρχει άλλο ερώτημα αυτή τη στιγμή;

Μπορείτε να μιλήσετε για το τι σημαίνει να αποδέχεσαι τους περιορισμούς σου;

Είμαι ο «Q’uo». Η αποδοχή των περιορισμών είναι τόσο απλή όσο και τρομερά δύσκολη. Το να αποδεχτείς έναν περιορισμό δεν σημαίνει να παλεύεις εναντίον του, και είναι στη φύση της ανθρωπότητας να παλεύει, να βλέπει οποιονδήποτε περιορισμό, ή έλλειψη ελευθερίας, ως ένα σφάλμα, και να κινεί σώμα, και ψυχή, και νου, και πνεύμα, με θέληση και πίστη ότι η κατάσταση που βιώνεται—η οποία μπορεί να είναι δύσκολη αυτή τη στιγμή—από τις δραστηριότητες της καλής στάσης, της σωστής φροντίδας του σώματος, και της σωστής πειθαρχίας του νου και της προσωπικότητας, μπορεί να γίνουν όλο και πιο ικανοί να είναι ο εαυτός τους.

Όταν κάποιος κάνει αυτό που κάνει από αίσθηση καθήκοντος, δεν αποδέχεται τους περιορισμούς του, γιατί οι περιορισμοί για τους οποίους θα μιλούσαμε δεν είναι μόνο αυτοί οι σωματικοί περιορισμοί που μπορεί να προκύψουν, αλλά και νοητικοί, συναισθηματικοί και πνευματικοί περιορισμοί, οι οποίοι είναι εξίσου βάσιμοι, αν και απαρατήρητοι. Το να αποδεχτείς τον εαυτό σου όπως είναι, είναι το να αποδεχτείς τον περιορισμό.

Τώρα, αυτό το όργανο, για παράδειγμα, είναι ένα καλό παράδειγμα όσων δεν μπορούν να αποδεχτούν τον περιορισμό. Αυτό είναι ένα ανθρώπινο χαρακτηριστικό, και έχει σχεδιαστεί σε άμεση αντίθεση με την πνευματική αρχή της άφεσης του εαυτού. Ωστόσο, αυτή η αποφασιστικότητα και βούληση δόθηκε σε κάθε οντότητα που αναζητά για να τη χρησιμοποιήσει με πλήρη ελεύθερη βούληση. Και έτσι, αν οι περιορισμοί δεν εκτιμώνται και ωθούνται ενάντια, αυτό δεν είναι λάθος, ούτε είναι ένα σφάλμα. Απλώς αυξάνει τους περισπασμούς και τις ταλαιπωρίες των περιορισμών ενάντια στους οποίους παλεύει κανείς. Εάν κάποιος αποδεχόταν όλους τους περιορισμούς του, δεν θα άλλαζε ποτέ.

Αυτό που πραγματικά εννοούμε με την αποδοχή περιορισμών είναι η αποδοχή οποιασδήποτε κατάστασης στην οποία βρίσκεται κάποιος. Σίγουρα είναι καλό να βοηθάς τον εαυτό, στο βαθμό που μπορεί να βοηθηθεί ο εαυτός…

[Η πρώτη πλευρά της κασέτας τελειώνει.]

Είμαι ο «Q’uo». Θα συνεχίσω. Η αποδοχή των περιορισμών είναι ένα πολύ προσωπικό, μεταφυσικό ζήτημα. Εάν κάποιος αποδέχεται περιορισμούς που είναι απαράδεκτοι για την προσωπικότητα, δεν αποδέχεται περιορισμούς, αλλά μάλλον γίνεται υπάκουος, και η υπακοή είναι ένα αρνητικό συναίσθημα. Προτείνουμε λοιπόν στον καθένα να κάνει ό,τι μπορεί για να βελτιώσει την κατάστασή του, με χαρά, και να ανταποκριθεί σε αυτό που δεν μπορεί να συναντήσει με χαρά με μια αίσθηση ειρήνης και αποδοχής.

Κάθε οντότητα γεννήθηκε χωρίς εκείνο ή το άλλο χάρισμα, αλλά έχοντας άλλα χαρίσματα. Κάθε οντότητα είναι ξεχωριστή. Κάθε οντότητα έχει ξεχωριστούς περιορισμούς. Ως εκ τούτου, προτείνουμε σε αυτόν που θέλει να αποδεχτεί τους περιορισμούς του να προσφέρει σε κάθε περίσταση έπαινο και ευχαριστία για την ύπαρξή του, τη διατήρησή του, και την υιότητά του ή θυγατρικότητα σε σχέση με τον έναν άπειρο Δημιουργό. Να σου απαντήσουμε περαιτέρω, αδερφή μου;

Όχι αυτή τη στιγμή, ευχαριστώ.

Είμαι ο «Q’uo». Συγχωρέστε μας που αφιερώσαμε τον χρόνο, όπως θα λέγατε, για να απολαύσουμε αυτό που μας φαίνεται ως ένας ζεστός και αφρώδης καταρράκτης αγάπης της κάθε οντότητας προς τον Δημιουργό και του ενός προς τον άλλο. Γνωρίζουμε ότι μέσα σε αυτήν την ομάδα δεν υπάρχει η δύναμη της ομάδας που μπόρεσε να χρησιμοποιήσει ο Ρα. Αυτή η ταυτότητα, «Q’uo», είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει το επίπεδο αυτής της ομάδας με σταθερό και ασφαλή τρόπο. Αναπαυόμαστε εδώ μαζί σας, με ησυχία και γαλήνη και άνεση και ασυλία, γιατί είστε φως για εμάς, όμορφο, δραματικό, και στην ίδια τη καρδιά της περιπέτειας της συνείδησης. Τώρα είναι η ώρα της επιλογής—να υπηρετήσετε τον Δημιουργό υπηρετώντας άλλους, ή να υπηρετήσετε τον εαυτό σας και έτσι να υπηρετήσετε τον Δημιουργό μέσα σας.

Ζητάμε από τον καθένα να είναι επίμονος με την καθημερινή ρουτίνα της πρωινής προσφοράς. Αντιλαμβανόμαστε ότι οπουδήποτε δύο ή τρεις, όπως λέγεται στα ιερά σας έργα, συγκεντρώνονται μαζί, η άνευ όρων αγάπη είναι μέσα στην ομάδα ως μέλος, μια πραγματική αρχή ή ον της συνείδησης. Έτσι, ο ομαδικός διαλογισμός, η ομαδική εστίαση στην αλήθεια, στην αγάπη, και στην ειρήνη, δημιουργεί έναν πολύ ισχυρό πόρο για τον καθένα καθώς μετακινείται από την ομάδα σε άλλα περιβάλλοντα που δεν είναι ελεγχόμενα, που δεν είναι ασφαλή, που είναι αινιγματικά και ριψοκίνδυνα. Είθε να προσεύχεστε για τέτοιους κινδύνους, και τέτοιες ευκαιρίες να χρησιμοποιείτε αυτά που έχετε μάθει, για να πλησιάσετε όλο και πιο κοντά στην πολικότητα της άνευ όρων αγάπης που είναι ο πυρήνας της άφθαρτης ύπαρξής σας.

Θα σας αφήσουμε αυτή τη στιγμή στην αγάπη και στο φως του ενός άπειρου Δημιουργού. Χαιρόμαστε πολύ που ρωτήσατε ποιοι είμαστε. Θα αποκαλούσαμε τους εαυτούς μας «Εγώ», εκτός από το ότι θα είχε παρεξηγηθεί από τον καθένα από εσάς, γιατί αν και σημαίνει ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ, η ίδια δυσκολία θα προκαλούσε σύγκρουση όπως την σύγκρουση που προκάλεσε από τότε που η οντότητα με τη συνείδηση του Ιησού είπε «Εγώ ΕΙΜΑΙ η Οδός, Εγώ ΕΙΜΑΙ η Αλήθεια, ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ η Ζωή.» Μιλάμε σε εκείνους που ανήκουν σε μια χριστιανική κουλτούρα, και διαπιστώνουμε ότι αυτό είναι ένα από τα πιο παρεξηγημένα αποσπάσματα που έχει προσφερθεί ποτέ από τον δάσκαλο γνωστό ως Ιησού. Το ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ του Ιησού ήταν η αρχή της άνευ όρων αγάπης, η φύση του Δημιουργού. Το μεγάλο ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ είναι η αγάπη, ανεκδήλωτη και έκδηλη.

Είστε οι χορευτές τώρα που χορεύετε τον χορό του πεπρωμένου σας στην τρίτη πυκνότητα. Είθε να επιλέξετε καλά να μαθαίνετε από κάθε λάθος, να συγχωρείτε τον εαυτό σας για όλα, να προχωράτε μπροστά με φρεσκάδα πνεύματος και με ανανέωση αφοσίωσης κάθε μέρα. Είστε ανυψωμένοι στο φως του Άπειρου Ενός. Νιώστε αυτή την ευλογία καθώς την καλούμε στην ομάδα σας. Είναι έντονη, έτσι δεν είναι; Σας ζητάμε να βρείτε το δικό σας κέντρο ύπαρξης, τη δική σας ουσία, το δικό σας πάθος, αφοσίωση και κέντρο, γιατί τότε θα είστε σε θέση να εκφράσετε όλο και περισσότερο την αρχή του ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ μέσα σας.

Αφήνουμε αυτή την ομάδα στην αγάπη και στο φως. Είμαι γνωστός σε εσάς ως «Q’uo». Ευχόμαστε ο καθένας να θεωρήσει αυτά που είπαμε όχι ως αλάνθαστα, αλλά ως τις απόψεις μας, καθώς αφήνουμε τον καθένα σε ευχαριστία και ευλογία που μας δόθηκε η ευκαιρία να μοιραστούμε αυτές τις απόψεις μαζί σας. «Adonai», φίλοι μου. «Adonai vasu borragus».