Onze vraag vandaag komt van N. in Moskou en betreft de relatie tussen liefde en wijsheid, in het bijzonder, kan wijsheid een opening van het groene energiecentrum op de een of andere manier onderdrukken of belemmeren? Aan de ene kant zegt Ra dat liefde en wijsheid niet tegenover elkaar staan, maar eerder twee kanten van dezelfde medaille vormen. Aan de andere kant zegt Ra dat op het negatieve pad wijsheid veel eerder wordt verzameld dan op het positieve pad.

(Jim channelt)

Ik ben Q’uo en we begroeten vanmiddag elk van jullie in liefde en licht. Het is ons een groot voorrecht om met jullie te kunnen spreken over jullie onderwerp van liefde en wijsheid, maar we zouden jullie eerst willen vragen om jullie eigen onderscheidingsvermogen te gebruiken bij elk woord dat we uitspreken, want we willen geen enkel struikelblok voor jullie plaatsen. Wij bieden geen autoriteit, wij geven onze mening. We hopen dat jullie iets van nut vinden in wat we te zeggen hebben. We bieden het met liefde en inderdaad met licht aan; met zowel de liefde als het licht, of de wijsheid, waarover de vraag vandaag gaat.

We zijn ons ervan bewust dat ieder hier het pad van het zoeken naar het openen van het groene-straal energiecentrum volgt als het primaire deel van jullie reis door de illusie van de derde dichtheid. Het in staat zijn om het hart te openen in wat “onvoorwaardelijke liefde” wordt genoemd in meer dan 51% van je gedachten, woorden en daden wordt beschouwd als een oogstbare kwaliteit of kwantiteit voor entiteiten om liefde uit te drukken voor degenen om hen heen.

Mijn vrienden, dit klinkt als een heel gemakkelijke procedure en een kwalificatieniveau waaraan je moet voldoen. Er is echter een bepaald soort bewustzijn en concentratie voor nodig om dit op betrouwbare wijze te kunnen doen in je dagelijkse activiteitenronde, want terwijl jullie je agenda’s, afspraken en lijstjes afwerken die de basis vormen van jullie dagelijkse levens, is het gemakkelijk om het fundament te vergeten waarop je de reis voor dit leven hebt gebouwd.

In zijn poging om je verschillende lijsten en afspraken te ordenen en te organiseren, zoekt de geest vaak efficiëntie in plaats van het soort houding dat ruimte biedt om het hart en de algemene emoties te uiten, en om met anderen om te gaan op een manier die, inderdaad, van een openhartige aard is. Het is té verleidelijk om snel van het ene item naar het andere te gaan, de voldoening voelend terwijl je elk item op de lijst afvinkt en om aan het eind van de dag jezelf te feliciteren met het feit dat je dit hebt gedaan.

En toch, als je naar de lijsten van je spirituele reis kijkt, zul je zien dat het een eenvoudigere lijst is, want de belangrijkste prioriteit is, vinden wij, de uitdrukking van het hartchakra op een manier die de eenheid van het moment omarmt, zogezegd. Deze eenheid van het moment kan inhouden dat je veel tijd doorbrengt en oprecht emoties deelt met degenen die mogelijk deel uitmaken van je dagelijkse ronde. Het kan zijn dat je het hinderlijk vindt, vaak uiterst hinderlijk, om de tijd te nemen die een andere entiteit op een bepaald moment van je dag nodig heeft. Het leven is vaak een rommelige aangelegenheid. Er zijn gekwetste gevoelens, pijnlijke herinneringen, twijfelachtige toekomsten, moeilijke momenten in het heden die het soepel afstrepen van lijstjes in de weg staan. In dit geval zie je wat zou kunnen worden omschreven als een strijd tussen liefde en wijsheid; de wijsheid van het volbrengen van je taak zoals je die definieert binnen je illusie van de derde dichtheid, versus het mededogen dat deel uitmaakt van je spirituele reis en waar je gedurende de dag aan herinnerd moet worden, net zoals je lijst je herinnert aan je afspraken en je tijdsschema.

Daarom zouden we willen stellen dat jullie derde dichtheid-illusie jullie van een bepaalde, laten we zeggen, moeilijkheidsgraad voorziet wat betreft het slagen in het activeren van het groene-straal-energiecentrum, aangezien jullie gemechaniseerde, gecomputeriseerde, gedigitaliseerde samenleving vereist dat jullie met toenemende snelheden in de fysieke zin bewegen, evenals in de mentale en de emotionele zin – Een snelheid die het vaak noodzakelijk maakt, of lijkt te maken, dat je, wat misschien overbodige details worden, weglaat in het omgaan met de behoefte van anderen aan jouw luisterend hart.

Op dit moment zullen we dit contact overdragen aan degene die bekend staat als Steve en onze gedachten daar voortzetten. We staan bij jullie bekend als hen van Q’uo.

(Steve channelt)

Ik ben Q’uo en ben met dit instrument. We zouden onze communicatie via dit instrument willen beginnen door dit instrument te bedanken voor de uitdaging die het ons heeft geboden, het is namelijk voor zover wij begrijpen zo dat we hen die onze dienstbaarheid zoeken moeten geruststellen wat betreft onze intenties: dat wil zeggen, dat wij komen in de naam van liefde, dat wij komen in de naam van dienstbaarheid aan anderen, en dat we dit in alle nederigheid doen.

De reden dat het voor ons gepast en belangrijk is om in deze uitdaging te slagen, is dat het in jullie derde-dichtheidsillusie vanzelfsprekend niet mogelijk is om de intentie vast te stellen van degenen met wie je communiceert, want het is nogal gemakkelijk om iemands bedoelingen in deze illusoire ervaring te verbergen, en jullie hebben allemaal in de loop van jullie leven onderscheidingsvermogens ontwikkeld waarmee jullie kunnen beoordelen wat de kwaliteit van de communicatie is die jullie ontvangen, wat de kwaliteit is van de interacties die jullie aangeboden worden, en wat de beste manier is om te reageren. Dit maakt allemaal deel uit van een proces dat wijsheid kan worden genoemd.

En toch kunnen de meest wijzen onder jullie worden misleid, en dit bedrog kan heel, heel diep gaan, omdat die factoren die je gebruikt om de ene intentie van de andere te onderscheiden, een goede intentie van een slechte, een openhartige intentie van één die gesloten en egoïstisch is … Deze criteria kunnen, volgens ons, gemakkelijk worden nagebootst, en als je jezelf toestaat te oordelen op basis van factoren die niet tot de kern van een communicatie behoren, die niet tot de kern van een aanbod gaan van een ander-zelf, dan kun je heel, heel gemakkelijk ontdekken dat je goed op weg bent naar een pad dat niet naar het open hart leidt, maar naar een manier om het zelf te dienen.

Deze manieren om het zelf te dienen zijn in feite heel talrijk en heel slim in de manier waarop ze aan het zelf worden aangeboden. Je kunt ze als verleidingen zien, maar het zijn verleidingen die heel vaak verpakt zijn in een envelop van goede bedoelingen, zogezegd, zodat het voor iemand die met anderen omgaat zo kan lijken dat ze zich op een prima plek bevinden met betrekking tot het aanbieden van dienstbaarheid, terwijl de aangeboden dienstbaarheid in werkelijkheid al van de aard is van datgene wat in de eerste plaats de verborgen belangen van het zelf tracht te bevorderen.

Nu, in de loop van de tijd hebben dit soort interesses zich meestal opgestapeld, en samen vormen ze de samenstelling van wat je als jezelf beschouwt, en dit werkt als een soort motivator. In veel opzichten is het zelfs essentieel om deze motivator - en we zouden bijna zeggen - dit filtermechanisme te hebben, als een overlevingsmechanisme dat essentieel is om met de complexiteit van je dagelijkse leven om te gaan. Maar juist dit mechanisme waarvan het grotendeels wijsheid lijkt te zijn om het te bestendigen en routinematig te gebruiken, is een mechanisme dat je toegang tot openhartige communicatie kan blokkeren, en daarom, wanneer het bij een of andere gelegenheid voor jou nogal plotseling mogelijk lijkt te zijn om te communiceren op een manier die onverwacht is, op een manier die misschien zelfs ongewenst is, maar zoals je inziet, nodig; dan is het mogelijk om je hart voor een ander te openen. Dit kan een beetje gevaarlijk lijken. Het kan zo ver verwijderd lijken van het verwachte interactiepatroon dat het over het algemeen verstandiger zou zijn om daar niet heen te gaan, het zou verstandiger zijn om binnen de beschermende parameters te blijven van een bereisde en goed begrepen manier van jezelf zijn in jullie sociale structuren, zullen we maar zeggen.

Als er echter genoeg werk door het zelf aan het zelf is gedaan in zijn poging om het hart te openen, zal het steeds meer mogelijk gaan lijken dat een beetje dwaasheid kan worden toegestaan; een klein beetje risico kan worden genomen; een klein beetje opening kan worden gegeven aan een ander die om deze opening lijkt te roepen, om deze opening lijkt te schreeuwen, zodat de zalf van de liefde van het hart kan worden aangeboden, mag worden ontvangen door de ander.

Het lijkt dwaasheid om het hart te openen, en daarom kan het lijken dat openhartige liefde in een staat van spanning staat met die factoren van wijsheid die essentieel zijn voor zelfbehoud. Hoe meer je leert de grenzen van wijsheid te versoepelen, hoe meer je leert om je opvatting van wie je bent niet te beperken door daden van het behouden van wat je bent gaan denken dat je moet behouden om een levensvatbaar zelf te zijn in de samenleving waarin je leeft, hoe meer je leert dat je niet hoeft te zijn wie je bent getraind om te denken dat je moet zijn, hoe minder je zult worden geremd in het openen van het hart voor de ander.

Het lijkt er dus op dat het openen van het hart een geweldige daad van dwaasheid is en inderdaad, mijn vrienden, zouden we willen suggereren dat het precies dit kan zijn, dat wanneer je het hart opent, je kwetsbaar bent, dat wanneer je het hart opent, je jezelf in een positie brengt waarin een ander op zo’n manier kan handelen dat hij je pijn doet, en als je het hart opent en een katalysator ontvangt die van een bijzonder sterke aard is, kan het gebeuren dat je terugdeinst in jezelf, en wanneer dit gebeurt wordt het des te moeilijker om gebruik te maken van een toekomstige kans om het hart te openen.

Dus de opening van het hart kan worden gezien als iets dat een soort ingebouwde wijsheid in haar eigen proces bevat, in haar eigen aard.

Men is als de lentebloem die opengaat op de eerste dagen van felle zon en warmte, maar dan op een voorzichtige manier, die de lucht test om te zien of er wellicht toch nog vorst is, wellicht toch gevaar op de loer ligt. Maar de bloem moet zich openen om haar bestemming te vervullen, en dat moet ze doen zonder volledig te beseffen wat de dag zal brengen, en wanneer ze uiteindelijk zal zien dat haar glorie zal liggen in het volledig openen, zelfs als deze glorie haar onderwerpt aan de kans op schade, dan verwezenlijkt ze dat lot dat voor haar uniek is.

We kunnen jullie niet vertellen, mijn vrienden, dat je veilig zult zijn bij elke poging die je doet om vanuit een standpunt van liefde om te gaan met de mensen om je heen. We kunnen niet zeggen dat je aanbod van liefde zal worden geaccepteerd en goed zal worden ontvangen. We kunnen niet zeggen dat elke interactie die je aangaat met de intentie van liefde voor jou een succes zal zijn, want de kans bestaat dat je liefde wordt afgewezen; de kans bestaat dat degenen die je hebt proberen lief te hebben, je geen liefde terug zullen geven.

Jullie hebben een gezegde onder jullie volkeren dat “het beter is om lief te hebben en dat te verliezen dan nooit lief gehad te hebben”, en wij beamen dit inderdaad, maar het feit dat dit waar is doet niet af aan het feit dat wanneer je lief hebt gehad en hebt verloren, je nog altijd verloren hebt. En dus blijft het goed om enig beoordelend vermogen te gebruiken bij je interacties met degenen om je heen. Het is goed om toe te staan dat dit beoordelend vermogen doordrongen is van de wijsheid die zich heeft verzameld als gevolg van je vele eerdere interacties, want het is mogelijk, om nog één van jullie uitspraken te citeren, “om parels voor de zwijnen te gooien.” Het is mogelijk om op onverstandige wijze een interactie aan te gaan met de beste bedoelingen op een manier en in een omstandigheid die in werkelijkheid weinig kans biedt voor positieve betrokkenheid.

En dus doen jullie er goed aan om jullie bewust te zijn van die beperkingen, zowel binnen jullie eigen persoon als binnen jullie groepsinteracties, die een limiet kunnen stellen aan de mogelijke doeltreffendheid van openhartige communicatie. Zelfs daar zouden we echter zeggen dat het nog steeds een mogelijkheid voor je is om het hart open te houden, zelfs als het niet volledig is blootgesteld; om het hart open te houden, zelfs wanneer je een houding hebt aangenomen ten opzichte van degenen om je heen die dusdanig is dat de mensen om je heen niet kunnen zien dat je ten opzichte van hen openhartig bent. Er zijn eenvoudigweg veel omstandigheden in je dagelijkse leven waarin je te maken krijgt met mensen die geen intentie hebben en niet in staat zijn om van hart tot hart met je om te gaan, en het is in zo’n geval goed om hen die hun eigen weg moeten gaan, onuitgesproken het beste te wensen, in de hoop dat ze vinden wat ze nodig hebben om hun weg te vinden naar de spirituele vooruitgang die ook zij onvermijdelijk zoeken.

Daarom is het volgens ons altijd een heel, heel grote gave als je in staat bent om je energieën te richten op die van anderen die er belang bij hebben om met die energieën om te gaan als onderdeel van een proces van wederzijdse hartopening. Het is altijd een groot geschenk om iemand anders te vinden die kan resoneren op dezelfde golflengte die jij prettig vindt, en hier is het inderdaad niet alleen mogelijk, maar zeer wenselijk om jezelf te openen op manieren die enorm dwaas kunnen lijken. Het is wenselijk, wanneer de omstandigheden jou voldoende veiligheid bieden, om van deze veiligheid gebruik te maken en een kans te wagen, en een kans te wagen dat je vrijuit kunt liefhebben zonder aarzeling, dat je vrijuit kunt liefhebben zonder angst, dat je vrijuit mag liefhebben zonder terughoudend te zijn vanwege de zorg dat jouw liefde het subjectieve leven van de geliefde zal verstoren, want alleen wanneer jouw liefde op deze ongeremde manier wordt aangeboden, heeft een ander het volledige voordeel van de katalysator die dit moment op unieke wijze kan bieden. Het is een zeer grote vreugde die je soms in het seksuele leven kunt ontdekken. Het is een zeer grote vreugde die je soms kunt ontdekken in de eenvoudige vrolijkheid van vriendschap. Het is een grote vreugde als je een ander van dienst mag zijn wiens pijn, of wiens lijden, of wiens verdriet om genezing vraagt, aangezien die genezing alleen door liefde kan plaatsvinden.

Elk aanbod van liefde is een risico. Een risico kan op het eerste gezicht onverstandig lijken. Echter, wijsheid die zichzelf heeft begrepen, zal uiteindelijk gaan beseffen dat volmaakte wijsheid zelf een onvolmaakt iets is, want volmaakte wijsheid zou adviseren dat er nooit een risico wordt genomen. Volmaakte wijsheid zou adviseren dat de risico´s pleiten tegen de mogelijke vervulling van openhartige interactie. En toch, als volmaakte wijsheid altijd zou zegevieren, zou die spirituele voeding, die het levensbloed van de ziel is, worden ontzegd, en om dus terug te keren naar onze metafoor: de bloem moet opengaan, de knop moet bloeien ondanks het risico van vorst, ondanks de ruige winden die spoedig kunnen waaien, ondanks het hongerige dier dat langs kan komen en aangetrokken kan worden door de bloesem.

Dwaasheid is niet hetzelfde als liefde, maar in een wereld die te veel wordt bepaald door wijsheid, kan het dwaasheid lijken om überhaupt lief te hebben. Daarom zou je kunnen zeggen dat het inderdaad de grotere daad van wijsheid is om toe te staan dat de wijsheid zelf wordt ingeperkt in de aanwezigheid van liefde. Het is nooit verkeerd om te informeren naar de manieren waarop redelijkerwijs mag worden verwacht dat liefde de scepter zwaait in bepaalde soorten omstandigheden. Het is nooit een ongepast om de vraag te stellen of de liefde die je in je hart voelt goed ontvangen zal worden, maar er is een moment waarop het opborrelen van liefde van binnenuit niet zal worden ontkend, en een wijsheid die adviseert dat het beter is om geen risico te nemen, een wijsheid die weigert die liefde te uiten, niet de volledige wijsheid is.

Het leven zelf, echter, is een gok, en liefde is de belangrijkste gok. En dus moeten zelfs degenen die met het verstrijken van de jaren, met het verstrijken van generaties, wijs zijn geworden, zich uiteindelijk realiseren dat het grootste geschenk dat het leven te bieden heeft, het geschenk is dat het begrip te boven gaat, het geschenk is dat iemand in relatie brengt tot het mysterie van het zijn, en hoe opener het hart is, hoe meer dat mysterie kan worden uitgediept. Het is een mysterie dat voortdurend ontsnapt aan het begrip. Het is een mysterie dat geen onderwerp van enige wijsheid kan zijn.

We zouden willen zeggen dat wijsheid zijn plaats heeft; we zouden willen zeggen dat een gezond oordeel nooit veracht moet worden, maar als het oordeel volledig en alleen de overhand krijgt, is dat precies de eerste stap op het pad naar een vorm van dienstbaarheid die zich slechts beperkt tot de parameters van het dienende zelf. Dat zelf dat niet alleen zijn aldus samengetrokken zelf wil dienen, moet de bloesem zijn die zich in liefde opent voor de schepping, en moet daarom juist precies in die mate dwaas zijn.

Wij zijn hen van Q’uo en we zouden op dit moment terugkeren naar degene die bekend staat als Jim om onze laatste gedachten af te ronden en dan te vragen of er nog vragen zijn in de hoofden van de aanwezigen. Ik ben Q’uo, Adonai, mijn vrienden, Adonai.

(Jim channelt)

Ik ben Q’uo en ben weer met dit instrument. We zijn blij dat we de vraag hebben kunnen beantwoorden die volgens ons centraal staat in de ervaring die ieder van jullie op dit moment in je levenspatroon beleeft, want het concept van liefde die steeds belangrijker wordt ten opzichte van de alledaagse zaken van jullie aardse wereld is datgene wat nu aan het groeien is in jullie vermoede wereld en in de harten en geesten van degenen die de tijd hebben genomen om met meer dan alleen de geest te denken, maar met de geest van het hart, zogezegd.

Het is een tijd van afstuderen op jullie planeet. Degenen die nu door de deuren van de dood gaan, krijgen de traptreden van het licht aangeboden om zo hun succes te meten in het maken van deze keuze in de richting van het pad van liefde en dienstbaarheid aan anderen, of liefde en dienstbaarheid aan het zelf. Er zijn er maar weinig die de laatste weg inslaan. Helaas ontdekken we dat het positieve pad ook veel minder wordt bewandeld dan we hadden gehoopt, aangezien de Confederatie van Planeten in Dienst van de Ene Oneindige Schepper al lange tijd probeert om het concept van liefde te zaaien in die harten die hiervoor openstaan. Er zijn maar weinig tuinen op jullie planeet, maar er zijn plaatsen op het oppervlak van jullie planeet die, gezien vanuit het metafysische rijk, schitteren met de helderheid van de liefde die is losgelaten, en die vrijelijk schijnt vanuit elk open hart.

Op dit moment willen we vragen of er nog vragen zijn waarover wij kunnen spreken?

Q’uo, voordat ik onze eerste vraag stel, vraagt N. ook om dit bericht aan jullie door te geven. Hij schrijft in persoonlijke dankbaarheid en zegt dat hij nooit de juiste woorden zal vinden om te zeggen hoe dankbaar hij is aan Ra, hen van Q’uo en Carla voor hun dienstbaarheid, voor de informatie die ze ons ter beschikking hebben gesteld en die het pad van zijn leven compleet heeft veranderd en het een richting en betekenis heeft gegeven.

Ik zal verdergaan met de eerste follow-up. Ra beschrijft een percentage van 51% dienstbaarheid aan anderen en 95% dienstbaarheid aan zelf, respectievelijk, dat moet worden bereikt om te kunnen ontsnappen aan de illusie van de derde dichtheid. Ik begrijp dat dat wat gemeten wordt iemands algemene violette straal is, maar wat betekent de 51%? Is het de hoeveelheid intenties en gevoelens en gedachten en woorden en daden? Is het de hoeveelheid tijd die iemand besteedt aan dienstverlening aan anderen? Of is het de kracht van de dienstbaarheid aan anderen achter intenties en gedachten en daden? Wat betekent de 51%?

Ik ben Q’uo en ben op de hoogte van je vraag, mijn broer. Voordat we de vraag behandelen, mogen we degene die bekend staat als N. bedanken voor zijn vriendelijke opmerkingen, en mogen we opmerken dat deze entiteit er één is waarvan we spraken toen we suggereerden dat er mensen op dit planetaire oppervlak zijn die inderdaad hun hart openen in stralende liefde voor anderen.

Nu, het antwoord op je vraag. Je kunt elk denk-, lichaam- en geestcomplex binnen de illusie van de derde dichtheid beschouwen als een bron van energie – energieën die ofwel worden besteed aan dienstbaarheid aan anderen of aan dienstbaarheid aan zelf. Als je zou kunnen kijken naar de metafysische aard van de metafysische besteding van energie door elke entiteit, zou dit je een maat geven, laten we zeggen, van de efficiëntie van de energie-uitgaven, zelfs op het gebied van de kwantificering in percentages.

De entiteit die in staat is om 51% van zijn energieën door intentie in zijn levenspatroon tot uitdrukking te brengen, zal dan in staat zijn om in positieve zin geoogst te worden. De entiteit die 95% van haar energie besteedt aan het richten van die liefdeskwaliteit op het zelf, zal zich op dezelfde manier in de gelegenheid bevinden om in de negatieve zin geoogst te worden, aangezien de negatieve entiteit zal merken dat het veel noodzakelijker is om je bewust te zijn van elk verbruik van energie, want het is veel moeilijker om contact te maken met intelligente oneindigheid door het gebruik van de lagere chakra’s, rood tot en met geel, het groen weglatend, en contact te maken met intelligente oneindigheid door te communiceren via de blauwe chakra en de indigo. Daarom is de eis voor de negatief georiënteerde entiteit iets hoger, zogezegd, want het bewandelt het pad van dat wat niet is, het pad van scheiding. Dit is een levensvatbare weg naar de ene Schepper, maar vereist een grotere mate van nauwkeurigheid bij het verbruiken van energie.

Is er nog een andere vraag, mijn broer?

Zou je zeggen dat het fair is om te zeggen dat je die 51%-maatstaf kunt bereiken door gewoon vriendelijk, medelevend en gericht te zijn op het zich bekommeren om, en zorgen voor, anderen?

Ik ben Q’uo en ben op de hoogte van je vraag, mijn broer. Door eenvoudigweg dit te doen zou je inderdaad aan de vereiste voldoen, maar we zien dat zo’n eenvoudige uitdrukking van vriendelijkheid en liefde moeilijk te vinden is op jullie planetaire oppervlak.

Is er nog een vraag, mijn broer?

Ik heb er nog een paar die ik kan vragen. Is er nog een vraag vanuit de groep?

[Pauze]

In dat geval, Q’uo: onze dierbare vriendin Misha woont op slechts een paar kilometer van de metrolijn in Brussel die onlangs werd aangevallen, een lijn die ze vaak neemt. Ze deed verslag van de dag van uitputting door shock en tranen en schreef daarna in een e-mail:

“Vanmorgen vroeg ik me af of de gezonden gebeden en gedachten van medeleven de gewonden en ook de overledenen bereikten. Als je weet dat iemand voor je bidt, kun je de actie van het gebed voelen, maar als je je daar niet van bewust bent, wat gebeurt er dan? Is er enige troost te bespeuren? Ik kan het alleen maar hopen. Ik wilde de overleden slachtoffers helpen hun weg naar licht en liefde te vinden.”

Ik ben Q’uo en ben op de hoogte van je vraag, mijn broer, en van de vraag die bekend is bij degene die bekend staat als Misha. We zien dat de entiteiten die liefde en licht sturen naar degenen die zijn overleden door de actie van de terroristen, in een, wat je zou kunnen noemen, “staat van shock” verkeren. De liefdevolle energieën die hen omringen zijn voor hen beschikbaar als een soort poel of hulpbron die door deze entiteiten kan worden gebruikt. Het is onze overtuiging dat er voor elke entiteit gidsen zijn die wachten op het vermogen van de entiteit om te bepalen wat er in hun levenspatroon is gebeurd, want wanneer de dood op zo’n plotselinge manier plaatsvindt, is er de desoriëntatie van het geest/lichaam/geest-complex die een zekere mate van genezing behoeft. Die entiteiten op de innerlijke niveaus van jullie planetaire oppervlak die de leiding hebben over zulke entiteiten, zorgen op dit moment voor deze entiteiten. Degenen die bekend staan als Ra hebben in het verleden, zoals is gezegd in het materiaal van de Wet van Eén, zich beziggehouden met entiteiten die door de deuren van de dood gingen als gevolg van het vallen van de atoombom in Hiroshima en Nagasaki, en waren in staat om deze entiteiten de re-integratie van het geest/lichaam/geest-complex aan te bieden. Zo hebben deze entiteiten van Ra en ook andere entiteiten zich op dit moment ook in dienstbaarheid aangeboden aan degenen die door de deuren van de dood gingen bij de aanval op Brussel die zojuist vermeld werd.

Is er nog een vraag, mijn broer?

Ja, er is nog een vraag, Q’uo, heel erg bedankt. Deze komt van onze vriend L., die schrijft: “Ik denk aan de zin ‘de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen’. Dit zette me aan het denken. Veel van de channelings zeggen dat als onze bedoelingen zuiver zijn, er eigenlijk niet veel is om je zorgen over te maken, dus het feit dat wij “New Age mensen” alles doen wat we kunnen met de beste bedoelingen en nog steeds getuige zijn van verondersteld falen om ons heen …: ik vraag me af of je zou kunnen spreken over die zin en de geldigheid ervan.”

Ik ben Q’uo en ben me bewust van je vraag, mijn broer. We merken dat dit instrument zelf ook over deze vraag heeft nagedacht, aangezien het zich ervan bewust is dat de bedoeling de basis is van elke actie. We zouden willen suggereren dat de bewering zelf, dat “de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen”, een onnauwkeurige inschatting is van wat er werkelijk gebeurt binnen jullie derde-dichtheidsillusie wanneer entiteiten zichzelf in dienst stellen aan een ander, en wanneer die dienstbaarheid lijkt te mislukken, en degene die de dienstbaarheid ontvangt, zich door het ontvangen van de dienstbaarheid in een situatie bevindt die misschien erger is dan die waarin hij zich bevond voordat de intentie werd aangeboden om te helpen.

Het beperkte waarnemingsvermogen is hier het probleem. Het gezichtspunt moet wat ruimer zijn om te zien dat de entiteit die de aandacht van dienstbaarheid van een ander ontvangt, zich in een situatie kan bevinden die op het eerste gezicht slechter lijkt. Er moet de erkenning zijn dat elke situatie juist die lessen biedt die de entiteit in die situatie nodig heeft. Dus de wens van de meeste entiteiten van de derde dichtheid om zich in een comfortabele situatie te bevinden, is de reden dat de meeste entiteiten bevooroordeeld zijn wanneer ze een andere entiteit in een situatie zien waarin ze zelf niet zouden willen zijn. Maar als ze lang genoeg bij die entiteit zouden blijven om de geleerde lessen in die situatie te zien, zouden ze de waarde van die situatie zien. Dus de weg naar de hel is een korte weg; de weg naar de hemelwerelden is die weg die door de weg naar de hel gaat.

Is er nog een vraag, mijn broer?

Ik weet zeker dat L. dat zeer op prijs zal stellen, Q’uo. Er is een vraag, en het gaat over een bijzonder lelijke manier om de Schepper op deze planeet te vervormen, genaamd “vrouwelijke genitale verminking”, en een zoeker in Duitsland genaamd J. schrijft en vraagt of Q’uo zou kunnen spreken over de oorsprong in het geestencomplex van deze specifieke vervorming.

Ik ben Q’uo en ben me bewust van je vraag, mijn broer. We zien dat dit een van de vele praktijken is die sommige culturen op jullie planetaire oppervlak beoefenen met betrekking tot de vrouw van jullie soort. We zien dat er in het algemeen verschillende culturen zijn die, laten we zeggen, terugvallen op primitieve tijden waarin de vrouw werd gevreesd omdat het de vrouw was die de kinderen baarde, en uiteraard de vrouw waardoor de levenskracht stroomde. Dat de levenskracht duidelijk door de vrouw zou stromen in plaats van door de man, was een reden tot bezorgdheid en enige angst voor de man ten opzichte van de vrouw. [De energieën zijn wat laag, maar dit instrument volhardt in een poging om door te gaan.] Daardoor is de vrouw gedurende vele millennia het onderwerp van deze angst geweest op jullie planeet. Alleen in de huidige tijd waarin massacommunicatie verschillende praktijken van deze aard in de schijnwerpers zet, is het mogelijk om te hopen dat aan dergelijke praktijken een einde kan worden gemaakt door de verlichting van degenen die dergelijke primitieve rituelen beoefenen.

We merken dat dit instrument nu bereid is toe te geven dat het bijna geen energie meer heeft en we zouden deze vraag willen concluderen door te suggereren dat er geen specifieke plaats of tijd of gebeurtenis is geweest die deze actie of praktijk van de verminking van de vrouwelijke geslachtsdelen heeft veroorzaakt, en dat de oorzaak ligt in het aanhoudende momentum van de mannelijke dominantie van de meeste culturen en de onwetendheid van de mannelijke soort in zijn relatie tot de vrouwelijke.

We willen iedereen hier bedanken voor het uitnodigen van onze aanwezigheid in jullie cirkel van zoeken die vol licht is en die ons zoals altijd grote vreugde brengt. We staan bij jullie bekend als hen van Q’uo en we laten dit vermoeide instrument en deze liefdevolle groep achter in de liefde en in het licht van de Ene Oneindige Schepper. Adonai vasu borragus.