1 Μαρτίου 1998

Κυριακατικος Διαλογισμος

Το ερώτημά μας σήμερα αφορά το στοιχείο της πνευματικής υπερηφάνειας. Αναρωτιόμαστε πώς ταιριάζει μέσα στην αλληλουχία του καταλύτη με τον οποίο δουλεύει ο καθένας μας στη ζωή του. Όλοι μας δουλεύουμε με τον καταλύτη της υπερηφάνειας κάποια στιγμή. Κάποιοι έχουν πει ότι εμφανίζεται τελευταία στο μοτίβο μας, ότι είναι κατά κάποιο τρόπο το αποκορύφωμα όλης της δουλειάς μας. Θα θέλαμε ο «Q’uo» να μας δώσει μια ιδέα για το τι είναι η πνευματική υπερηφάνεια και πώς δουλεύουμε μαζί της και αν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη στιγμή που είναι πιο κατάλληλη για να δουλέψουμε μαζί της από οποιαδήποτε άλλη;

10 Νοεμβρίου 2007

Διαλογισμος Σαββατου

Το ερώτημα απόψε είναι: Εμφανώς απούσα στη φιλοσοφία της επαφής Ρα είναι οποιαδήποτε αναφορά στην παράδοση του συνειδητού εαυτού σε μια καθοδήγηση, νοημοσύνη ή θέληση μεγαλύτερη από τη δική του, είτε είναι ο ανώτερος εαυτός, η αγάπη και το φως, είτε ο Δημιουργός. Πού υπάρχει χώρος για τη χάρη του Θεού και την παράδοση στη φιλοσοφία του Ρα; Αν η παράδοση προτείνεται στη φιλοσοφία του Ρα, σε τι παραδίδεται μια οντότητα;

13 Μαρτίου 2010

Διαλογισμος Σαββατου

Τζιμ: Η ερώτηση απόψε ξεκινά με ένα απόσπασμα από τον Ρα: «Είναι πολύ σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι δεν είναι επιθυμητό ή βοηθητικό για την ανάπτυξη της κατανόησης, ας πούμε, μιας οντότητας από μόνη της να ελέγχει τις διαδικασίες σκέψης ή τις παρορμήσεις, εκτός από τις περιπτώσεις όπου μπορεί να οδηγήσουν σε ενέργειες που δεν συνάδουν με τον Νόμο του Ενός». Ο G ρωτά, «Δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν μια ενέργεια να “μην συνάδει” με τον Νόμο του Ενός όταν ο Νόμος του Ενός, όπως λέει και αλλού ο Ρα, δεν ανοιγοκλείνει το μάτι ούτε στο φως ούτε στο σκοτάδι, αλλά είναι διαθέσιμος και για τις δύο πολικότητες. Πώς θα μπορούσε το οτιδήποτε, ακόμη και η ίδια η δυσαρμονία, ακόμη και η συνειδητή απόρριψη του Νόμου του Ενός, να “μην συνάδει” με τον Νόμο του Ενός;»